سرود ملی آوایی است که به عنوان نماد شنیداری یک حکومت برگزیده و انتخاب می شود. به همین دلیل پذیرفته شدن یک سرود نزد اهالی آن کشور و سایر کشورها، نشانه‌ای از پذیرفته شدن آن حکومت است. با این توضیحات، سرود ملی هر کشوری، معمولا تا وقتی ثابت است که حکومت آن کشور عوض نشود و با تغییر حکومت یکی از اولین موضوعاتی که دست‌خوش تغییر می‌شوند، سرود ملی و پرچم کشور هستند.
در دنیا هر کشوری سرود مخصوص خودش را دارد. سرود ملی کاربردهای مختلفی دارد و در مواقع مختلف (نشست‌های سیاسی،‌ رویدادهای ورزشی مهم و غیره ) از آن‌ها استفاده می‌شود. از مهم‌ترین کارکردهای سرود، حفظ انسجام افراد یک حکومت زیر پرچم واحد است.
محتوای سرود ملی، معمولا وطن پرستانه است و حاوی ارزش‌ها و تعلقات خاص آن کشور است. ازاین‌رو می‌توان از روی مفاهیمی که سرود ملی یک کشور به آن اشاره دارد، به ارزش‌ها، اندیشه‌ها و اعتقادات ریشه‌ای آن کشور و حکومت برسرکار آن دست پیدا کرد.
زبان سرودها، معمولا زبان رسمی کشور است. البته در بعضی کشورهای دارای تنوع زبانی، سرود ملی هم دارای چند زبان است. (نظیر سوئیس و آفریقا جنوبی)
سرودها معمولا کوتاه هستند، چراکه باید در شرایط مختلفی بسته به میزان محدودیت زمانی به آواز در بیایند. 
در مورد اینکه سرود ملی از چه زمانی و توسط چه کسی ابداع شده است، اطلاعات خاصی در دسترس نیست، اما برخی سرود «هت ویلهلموس» برای کشور هلند که طی جنگ‌های هشتاد ساله این کشور سروده شده است را، قدیمی‌ترین سرود ملی جهان می‌دانند.
کشور عراق در سال 1932 بعد از حدود 10 سال بحران سیاسی بین اقلیت‌های قومی و مذهبی و از طرفی سلطه‌ کشور انگلستان، بالاخره به عنوان کشوری مستقل، عضو سازمان ملل شد.

اولین سرود ملی عراق (تا 1959)

نام اولین سرود ملی عراق، «سرود سلطنتی» بود که به وسیله‌ یک ستوان انگلیسی به نام چافون و رئیس گروه موسیقی ارتش عراق ساخته شده بود. این سرود که کلام و شعری نداشت، در تمام دوره حکومت سلطنتی عراق استفاده می‌شد و در بیشتر موارد، هنگام ورود پادشاه عراق به مراسم‌های مهم نواخته می‌شد.

دومین سرود ملی عراق (1959 تا 1965)

حکومت سلطنتی عراق در 14 ژوئیه 1958 به دست عبدالکریم قاسم از هم پاشیده شد و سرودی «پان عربیستی» جایگزین آن شد. این سرود که «موطنی» (میهن من) نام داشت تا روی کار آمدن عبدالسلام محمد عارف، پا بر جا بود.

سومین سرود ملی عراق (1963 تا 1981)

عبدالسلام محمد عارف در8 فوریه 1963 کودتا و رژیم جدیدی را در عراق مستقر کرد. او که رویای اتحاد با سوریه و مصر و سایر کشورهای عرب زبان حوزه‌ خلیج فارس را در سر می‌پروراند، در سال 1965 سرود ملی مصر را به عنوان سرود ملی عراق انتخاب کرد. سرود «هان ‌ای سلاحم» تا سال 1981 سرود ملی عراق بود.

چهارمین سرود ملی عراق (1981 تا 2003)

سرود بعدی کشور عراق را صدام حسین انتخاب کرد. موسیقی و شعر آن به ترتیب به وسیله‌ «ولید جرج غلیمه» و «شفیق عبدالجبار الکمالی» ساخته و سروده شد. این سرود که «ارض الفراتین» (سرزمین دجله و فرات) نام داشت، تا سال 2003  و سقوط صدام، سرود رسمی کشور عراق بود.
این سرود آینه‌ای از اندیشه های بعثی صدام بود و سیاست‌های داخلی و خارجی او را به خوبی نشان می‌داد. نکته‌ جالب آن که، در بخشی از این سرود، بعد از اشاره‌ مستقیم به حزب بعث، حکومت مستبدانه هارون الرشید (پنجمین خلیفه‌ی عباسیان) به عنوان حکومت ایده آل معرفی می‌شود! همچین در این سرود، کشور عراق خود را سردمدار نهضت اعراب معرفی می‌کند. این سرود دو نسخه‌ کوتاه و بلند داشت.

سرود فعلی (2003 تا کنون)

پس از سقوط حکومت بعثی صدام در سال 2003، سرود «موطنی» (میهن من، زادگاه من، کشور من) به صورت موقت جایگزین سرود قبلی شد. اما یک سال بعد به عنوان سرود رسمی  و دائمی عراق انتخاب شد.
شعر آن را «ابراهیم طوقان» فلسطینی سروده است. بعد از سروده شدن این شعر، در سال 1934، محمد فلیفل، موسیقیدان لبنانی، برای آن آهنگی ساخت و در همان سال تبدیل به سرود ملی کشور فلسطین شد. شعر ابراهیم طوقان، در کشورهای عربی قطعه‌ پر طرفدار و مشهوری است. کما اینکه با وجود تغییر سرود ملی فلسطین، هنوز هم مردم این کشور این سرود را به رسمیت می‌شناسند. در ادامه می‌توانید متن و ترجمه‌ سرود را ببینید:

متن سرود ملی عراق

موطنی ... موطنی ...
الجلالُ والجمالُ والسناءُ والبهاءُ
فی رُباک ... فی رُباک ...
والحیاةُ والنجاةُ والهناءُ والرجاءُ
فی هواک ... فی هواک ...
هل أراک؟ ... هل أراک؟ ...
سالماً منعَّما وغانماً مکرَّما؟
هل أراک؟ ... فی علاک؟ ...
تبلغ السِّماکْ؟... تبلغ السِّماکْ؟ ...
موطنی ... موطنی ... موطنی ... موطنی ...
الشبابُ لن یکلَّ همُّه أن تستقلَّ أو یبیدْ
نستقی من الردی ولن نکون للعدی
کالعبید ... کالعبید
لا نرید ... لا نرید ...
ذلَّنا المؤبَّدا وعیشَنا المنکَّدا
لا نرید ... بل نُعید
مجدَنا التلید ... مجدَنا التلید
موطنی ... موطنی ... موطنی ... موطنی ...
الحسامُ والیَراعُ لا الکلامُ والنزاعُ
رمزُنا ... رمزُنا ...
مجدُنا وعهدُنا وواجبٌ من الوَفا
یهزّنا ... یهزّنا ...
عزُّنا ... عزُّنا ...
غایةٌ تُشرِّفُ و رایةٌ تُرفرفُ
یا هَناک ... فی عُلاک ...
قاهراً عِداک ... قاهراً عِداک ...
موطنی ... موطنی ...

ترجمه سرود ملی عراق

میهن من، میهن من!
درخشش و زیبایی، سرافرازی و نیکی، در کوه و دشت توست!
زندگی و رستگاری،  شادکامی و امید، در آسمان توست!
آیا روزی که تو را در صلح و آسایش و رفاه و پیشرفت ببینم خواهد رسید؟!
آیا تو را، در اوج آسمان‌ها، آنقدر که به ستارگان برسی، خواهم دید؟!
میهن من، میهن من!
فرزندان تو خستگی ناپذیرند، آرمانشان یا استقلال توست
 و یا اینکه بمیرند و زنده نباشند!
ما شربت مرگ را خواهیم نوشید، اما هرگز برده دشمنان خود نخواهیم شد.
ما به یقین ذلت و خواری ابدی را، 
و زندگی مالآمال از سیه روزی را، نمی‌خواهیم
ما چیزی نمی‌خواهیم، جز اینکه عظمت و شکوهمان را بازگردانیم
میهن من، میهن من!
شمشیر و قلم نماد و مظهر ماست، و نه نزاع و اختلافات!
افتخار و پیمان ما و خدمتی که به انجام برسانیم
ما را به تکاپو وا می‌دارد!
افتخار ما دلیلی شرافتمندانه و پرچمی برافراشته است
ای که تو همه نیکی هستی!
بر بلندمرتبگی تو و چیرگی بر دشمنانت
میهن من، میهن من!

در ادامه این سرود زیبا را می‌شنویم