سوریه با نام رسمی جمهوری عربی سوریه کشوری در جنوب غرب آسیا و در کنار سواحل شرقی دریای مدیترانه است.

حزب حاکم این کشور، حزب سوسیالیست بعث است. این کشور از شمال با ترکیه، از شرق با عراق، از غرب با لبنان و دریای مدیترانه، از جنوب با اردن و از جنوب غربی با اسراییل همسایه است. پایتخت سوریه، دمشق و حلب بزرگترین شهر آن است. موقعیت سوریه در غرب آسیا و ساحل شرقی مدیترانه در طول تاریخ جایگاهی استراتژیکی به این کشور بخشیده است. جنگ داخلی سوریه از سال 2011 آغاز شده و موجب ویرانی‌ها و ناامنی‌های گسترده در این کشور شده‌است.
 حدود 74٪ جمعیت سوریه را مسلمانان سنی، 13٪ علویان، شیعیان دوازده‌امامی و اسماعیلیان، 10٪ مسیحیان سریانی و 3٪ را دروزی‌ها تشکیل می‌دهند. از نظر قومیتی هم اعراب بیش از 90٪ جمعیت سوریه را تشکیل می‌دهند، در حالیکه کردها و سریانی‌ها حدود 9٪ جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. ارامنه، ترک‌ها، چرکس‌ها و یهودیان مجموعاً کمتر از 1٪ جمعیت در سوریه را به خود اختصاص داده‌اند.

روابط با عراق

از سالها قبل دولت سوریه عراق را به‌عنوان یک شریک عملیاتی برای خود درنظر گرفته و درصدد بازگشایی آزادراهی بین دو کشور برآمد. این مسیر به احیای سیاسی- اقتصادی دولت بشار اسد کمک می‌کرد و در عین حال، نفوذ ایران در عراق و سوریه را نیز افزایش می‌داد. مسیر زمینی از تهران تا دریای مدیترانه یکی از اهداف دیرینه دولت ایران بوده که ظاهرا تاحدود زیادی در حال تحقق است. درعین حال به نظر می‌رسد یکی از دلایل اصلی وقوع جنگ داخلی گسترده در سوریه طی یک دهه اخیر توسط قدرتهای خارجی، جلوگیری از شکل‌گیری این محور سیاسی-اقتصادی بوده است.

روابط تجاری

ارزش روابط تجاری سوریه و عراق برای دمشق پیش از جنگ در این کشور به 3 میلیارد دلار می رسید. بسته شدن گذرگاه بوکمال- قائم آسیب شدیدی به اقتصاد سوریه وارد کرد. خسارت به  کارخانه ها و از بین رفتن منابع در جریان جنگ، صادرات سوریه را به کلی نابود و اقتصاد این کشور را به تولید محصولات کشاورزی و تولیدات فسفات محدود کرد. اگرچه اقتصاد سوریه پیش از جنگ بر مبنای نفت تعریف نشده بود، اما در سال های 2005 تا 2010 صادرات نفتی 20 درصد از درآمد دولت را تشکیل می داد. از بین رفتن منابع درآمد و تامین نامناسب نفت همراه با ظرفیت رو به افول تولید برق در سوریه، به بحران شدید انرژی در این کشور انجامید. شرکای تجاری پیشین سوریه در جریان بیش از یک دهه جنگ داخلی در این کشور سامانه های تولید مختص خود و روابط تجاری جدیدی در منطقه ایجاد کردند و به رغم تخصیص خط اعتباری روسیه و ایران به تامین نفت و سرمایه گذاری در زیرساخت ها، دولت سوریه نتوانست اقتصاد آسیب دیده در خشونت های جنگ و تحریم های بین المللی را بهبود ببخشد. در جریان بحران سوریه، کاهش شدید ذخایر مالی، دستمزد نیروهای دولت، هزینه بالای واردات و افزایش کنترل قیمت شرایط را برای فروپاشی پوند سوریه فراهم آوردند. بازارهای غیرقانونی و غیررسمی دوران جنگ در زمینه مواد مخدر، اسلحه، نفت خام و قاچاق انسان، نبود فرماندهی سیاسی-اقتصادی را تشدید کردند و به ایجاد اقتصادهای جنگی نیمه مستقل در استان های مختلف تحت کنترل شورشیان انجامید.
مقامات دولت و ارتش عراق و سوریه در سپتامبر سال 2018 گذرگاه مرزی «بوکمال - قائم» را در جریان مراسمی پر از دلهره و نگرانی، بازگشایی کردند و پوسترهای تصویر اسد و عبدالمهدی،نخست‌وزیر وقت عراق و پرچم های دو کشور در سراسر آزادراه و ایست های بازرسی آن نصب شد. این مسیر که اکنون به روی مسافران و بازرگانان گشوده شده، در سال 2012 اندکی پس از آغاز درگیری های سیاسی در سوریه تعطیل شد. پس از سلطه داعش بر استان های دیرالزور و انبار و اشغال منطقه توسط تروریست ها تا سال 2017، بازگشایی بوکمال- قائم به کلی متوقف شده بود و تنها بعد از آنکه ارتش دو کشور عناصر داعش را از منطقه بیرون راندند، از سر گرفته شد. هرچند بعد از این بازگشایی نیز این گذرگاه از گزند اقدامات خرابکارانه جهت توقف فعالیت آن در امان نماند و درحال حاضر بدلیل مشکلات امنیتی تحت نظارت و کنترل نیروهای نظامی دو کشور قرار دارد.