در این مقاله مهم‌ترین بندهای قانون اقامت اتباع خارجی در عراق آورده شده است.

ورود اتباع خارجی وخروج آنها و مجوزهایی که به آنها داده می‌شود به شرح زیر است:
 ماده سوم: 
ورود اتباع خارجی به جمهوری عراق یا خروج از آن فقط در شرایط زیر مجاز می‌باشد: 
1- باید دارای یک گذرنامه معتبر و صادره از یک مرجع صلاحیت‌دار در کشور متبوع خود یا هر مرجع معتبر دیگر باشد، یا اینکه دارای یک مدرک معتبر دیگری که بتواند بدل گذرنامه باشد و به دارنده آن حق برگشت به کشوری که از آن صادر شده، بدهد.  
2- باید مجوز ورود (ویزا) ثبت شده در گذرنامه یا مدرک سفر داشته باشد. 
3- باید در خصوص ورود یا خروج وی از عراق به یکی از روش‌های تعیین شده در قانون گذرنامه‌ها متوسل شده باشد. 
4- باید فرم ورودی که توسط وزیر تعیین شده، پر و امضا کند. 
ماده چهارم: 
ویزاهای ورود به عراق به ذکر ذیل می‌باشد: 
1- ویزای معمولی (عادی): این ویزا به دارنده آن حق یک بار ورود به عراق را در مدت سه ماه پس از تاریخ صدور آن می‌دهد، به علاوه، این شخص حق اقامت در عراق برای سه ماه را دارد. 
2- ویزای عبور: این ویزا به دارنده آن حق یک بار ورود در مدت سه ماه پس از تاریخ صدور آن می‌دهد. به علاوه، این شخص حق اقامت در عراق برای هفت روز را دارد. 
3- ویزای عبور بدون توقف: این ویزا به دارنده آن حق عبور بدون توقف از خاک عراق یک بار در مدت سه ماه پس از تایخ صدور آن می‌دهد و عبور مزبور زیر نظارت مراجع صلاحیتدار حاصل می‌شود. 
4- ویزای سیاسی: بنابر دستورالعمل‌های صادره از سوی وزیر امور خارجه و با رعایت اصل رفتار متقابل داده می‌شود. 
5- ویزای خدمت: بنابر دستورالعمل‌های صادره توسط وزیر امور خارجه بعد از مشاوره با وزارت کشور و با رعایت اصل رفتار متقابل به دارندگان گذرنامه‌های خدمت داده می‌شود. 
6- ویزای زیارتی یا سیاحتی: به دارنده آن حق یک بار ورود در مدت سه ماه پس از تاریخ صدور آن می‌دهد، به علاوه، این شخص حق اقامت در عراق برای یک ماه را دارد. 
7- ویزای اضطراری: این ویزا از سوی افسر اقامت به تبعه خارجی داده می‌شود در صورتی که قصد ورود به عراق دارد اما ویزا نگرفته است. این ویزا در صورتی به تبعه خارجی داده می‌شود که افسر اقامت در مورد دلایلی که مانع اخذ ویزا شده اطمینان پیدا می‌کند و در این حالت باید بلا فاصله درباره این امر به مدیر اطلاع دهد. 
ماده پنجم: 
درخواست ویزا باید دارای شرایط زیر باشد: 
1- متقاضی ویزا باید به نمایندگی عراق در خارج ثابت کند که از امکانات مالی کافی برای زندگی خود در طول مدت اقامت وی در عراق برخوردار می‌باشد.  
2- ورود متقاضی ویزا به عراق از لحاظ سلامتی عمومی، امنیت، اخلاق و عفت عمومی و یا اقتصاد ملی باید بلامانع باشد.  
3- نباید متقاضی ویزا، متهم باشد یا سابقه محکومیتی داشته باشد که به واسطه آن حکم، کشور عراق مجبور به بازگرداندن آن شخص به کشورش باشد. 
4- نباید قبلاً دستور اخراج آن از عراق صادر شده باشد. 
ماده نهم: 
مدیر کل به دلایل امنیتی یا منافع ملی می‌تواند ورود هر تبعه خارجی را به عراق ممنوع کند. تصمیم مزبور قابل تعدیل و لغو توسط وزیر خواهد بود. 

اقامت اتباع خارجی

ماده دوازدهم: 
١- وزیر یا قائم مقام آن در حالت‌های زیر می‌تواند مجوز اقامت در عراق را برای سه سال به متقاضیان آن دهد و این اقامت به صورت متوالی هر سه سال قابل تجدید خواهد بود. 
‌الف- برای اتباع خارجی که در جمهوری عراق به دنیا آمده‌اند و در آنجا اقامت می‌کنند. 
‌ب- اتباع خارجی که در جمهوری عراق برای پانزده سال یا بیشتر اقامت کردند، به شرط اینکه به صورت قانونی وارد عراق شده باشند. 
‌ج- اتباع خارجی که برای مدت سه سال یا بیشتر در عراق اقامت کردند در صورتی که کارها، یا خدمات علمی، فرهنگی یا فنی برای کشور انجام داده باشند. 
‌د- اتباع خارجی که در عراق برای مدت شش سال یا بیشتر به استناد قرارداد کاری  با دولت عراق  اقامت کردند، اما بعد از تمام شدن مدت قرارداد می‌خواهند در عراق اقامت کنند.  
ه - مجوز اقامتی (ویزا) که به افراد مشمول بند أ و ب این ماده داده می شود یک مجوز مستمرتلقی خواهد شد، در صورتی که به دلیل عذر قابل قبول حداکثر مدت دو ماه در هر سال از عراق خارج باشند. 
٢- وزیر یا قائم مقام وی می‌تواند به زن خارجی که با یک عراقی ازدواج کرده برای مدت ذکر شده در بند (١) این ماده، مجوز اقامت دهد. 

تبعید اتباع خارجی و اخراج آن‌ها

ماده چهاردهم: 
استانداران استان‌های مرزی و یا مدیران دیگر استان‌ها می‌توانند اتباع خارجی را در صورت ورود غیرقانونی، از کشور عراق اخراج نمایند. 
ماده نوزدهم: 
وزیر یا قائم مقام وی می‌توانند دستور به اخراج هر تبعه خارجی بدهند در صورتی که علیه وی رأی قضایی قطعی صادر شده و رأی مزبور متضمن چنین امری باشد. 
ماده بیست و هشتم: 
در صورتی که تبعه خارجی از عراق برای مدت بیش از شش ماه خارج شود، مدت باقی مانده اقامت وی لغو می‌شود، و زمانی که برمی‌گردد باید مجوز جدید برای اقامت اخذ کند. 
ماده بیست و نهم: 
افسر اقامت حق ورود به هر وسیله نقلیه اعم از دریایی، هوایی یا زمینی جهت اجرای احکام این قانون را دارد.

متن کامل و جزئیات بیشتر را می‌توانید در فایل pdf که در ادامه آمده است مشاهده و دانلود کنید.