استان ذی قار محل تمدن باستانی سومر است و ویرانه‌های شهرهای باستانی همچون اور، اریدو، لاگاش و نگیرسو در آن جای گرفته است.

ناصریه مرکز استان ذی قار است. این شهر در 370 کیلومتری جنوب شرقی بغداد و در ساحل رود فرات واقع شده است. 

مهمترین آثار تاریخی ناصریه

شهر باستانی اور

«اور» نام شهری در جنوب میانرودان و نزدیک دو رود دجله و فرات است. این مکان به عنوان یکی از شهرهای تمدن سومر و آکد باستان به حساب می‌آید. این شهر که از آن چندین بار در کتاب مقدس به عنوان زادگاه حضرت ابراهیم (ع) نامبرده شده، از زنده‌ترین و فعال‌ترین مراکز شهری در جنوب بین النهرین در قرون گذشته ذکر شده است. این شهر در نزدیکی شهر ناصریه و 365 کیلومتری جنوب بغداد واقع شده است. این منطقه همچنین به یک زیگورات ویران که هنوز دست نخورده به جامانده، محدود شده است. 

اریدو

«اریدو» محلی باستانی در جنوب میان‌رودان است و متعلق به هزاره‌ی پنجم پیش از میلاد مسیح است. اریدو را قدیمی‌ترین شهر جنوب میان‌رودان و در برخی منابع قدیمی‌ترین شهر دنیا می‌دانند. بر طبق تحقیقات باستان‌شناسی این شهر در 5400 پیش از میلاد به عنوان اولین سکونتگاه سومریان بنا نهاده شد.

تپه عویلی

قدیمی‌ترین اثر باستانی که در جنوب عراق و منطقه «بطحا» واقع شده است و تاریخ آن متعلق به شش هزار سال قبل از میلاد است.

باد-تیبرا

این اثر تاریخی در 15 کیلومتری غرب شهر «شطره» واقع شده و قدمت آن به چهارهزار سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد.

یادمان شهدای الاهوار

این یادمان در ذی قار و منطقه «الجبایش» واقع شده و تقریبا 60 کیلومتر از ناصریه فاصله دارد. این بنا در سال 2008 و برای گرامیداشت شهدایی که به دست حکومت سایق کشته شدند، نصب شد.

پل حضارات

این پل یکی از اماکن مهم ناصریه است که در مرکز شهر و در ساحل روخانه فرات قرار دارد. طول این پل بالغ بر 200 متر مربع و دارای دو مسیر رفت و برگشت است. این پل در ابتدای سال 2015 افتتاح شد.

مجسمه‌ی الحبوبی

مجسمه «محمد سعید الحبوبی» که توسط عبدالرضا کشیش در سال 1973 ساخته شد در مزکز شهر ناصریه و میدان «الحبوبی» واقع شده است. این مجسمه متعلق به شاعریست که انقلاب «العشرین» را ضد انگلیسی‌ها رهبری کرده بود.