تفاوت شیرینی های عراقی به علت کیفیت روغن حیوانی عراقی و استفاده زیاد از مواد اولیه ای مانند پسته و آجیل و خامه است.

به گزارش عراق یار به نقل از وبگاه ایندیپندنت عربی، مردم کشور عراق هر سال بر اساس آداب و رسوم نسل های گذشته، خود را برای آغاز ماه مبارک رمضان آماده می کنند و مواد مورد نیاز سفره ماه مبارک رمضان مانند ادویه جات و گوشت ها و حبوبات و غیره را تهیه می کنند.
این آداب و رسوم خاص رمضان است که در برابر زندگی جدید مقاوت می کند و همچنان مسحراتی ها در خیابان ها مردم را از زمان سحر آگاه می کنند و همچنان بازی محیبس(گل یا پوچ) در قهوه خانه ها و میدان های شهر توسط جوانان انجام می شود و همچنین همسایه ها، غذاها و شیرینی های سنتی ماه رمضان مانند زولوبیا و باقلوا و داطلی را مبادله می کنند.
به گفته «یوسف الدلیمی»، شاعر و پژوهشگر میراث فرهنگی، خانواده های عراقی از همه طبقات جامعه، حلوای خرما یا شیرینی خرمای عراقی را نسل هاست که تهیه می کنند و مواد اصلی آن، خرما و روغن است.
این سنت به پیروی از حضرت محمد (ص) آغاز شد و بعدها با افزودن نارگیل، پسته، بادام و نوعی رازیانه که در میان مردم عراق به نام حبه الحلوه(دانه شیرین) شناخته می شود، تغییر یافت.
الدلیمی همچنین گفت: شیرینی خرما علاوه بر اینکه همیشه در سفره های ماه مبارک رمضان موجود است در مناسبت های دیگر از جمله مراسم ختم و عزا استفاده می شود.
«میثم علی مهدی»، صاحب مغازه شیرینی فروشی در عراق، مخالف نوآوری و افزودن مواد جدید و به کار بردن روش های غیرعراقی در تولید شیرینی است.
وی ترجیح می دهد که شیرینی ها به روش سنتی قدیمی تولید شوند و می گوید: راز ماندگاری شیرینی ها و انتقال آن از نسلی به نسل دیگر، ادامه تولید آن به شکل سنتی و با همان مواد اولیه است.
وی اعتقاد دارد که استقبال مردم از شیرینی های مغازه او به علت عدم تغییر شیرینی ها و حفظ روش سنتی قدیمی در تولید آنها است.
مغازه میثم علی مهدی که در سال 1986 تاسیس شده است به تولید شیرینی زنود الست معروف است.
به گفته «احمد عبدالجبار»، صاحب مغازه شیرینی فروشی در عراق که در سال 1969 تاسیس شده است، بیشترین تقاضا برای شیرینی های سنتی شرقی در ماه مبارک رمضان، باقلوا، زولوبیا و زنود الست و برمه و شعریه و منّ السما است و در حال حاضر شیرینی پنیر و کیک شیر به آن اضافه شده است.
وی در ادامه می افزاید که منّ السما یکی از شیرینی های سنتی عراقی است که به ندرت در کشورهای دیگر یافت می شود و از ماده ای چسبنده تهیه می شود که از درختان منطقه کوه های پنجوین در سلیمانیه، شمال عراق جمع آوری می شود.
همچنین «فهد عبدالباسط الحلوانی»، صاحب مغازه شیرینی فروشی می گوید: تفاوت شیرینی های عراقی به علت کیفیت روغن حیوانی عراقی موجود در آن و استفاده زیاد از مواد اولیه ای مانند پسته و آجیل و خامه است.